Ondernemen is leven. Leren. Vergeven. Irriteren. Ondernemen is leven geven aan ideeën van de geest. Er bestaat weinig meer beanstigend noch spannend. Ondernemen is uitbouwen. Elke dag, de bedding van de rivier een steen verleggen. Ondernemen is ook falen. Op je bek gaan. Verliezen.

En weer rechtkrabbelen. Ondernemen is schoon. Is vies. Is mooi. En lelijk. Is passie, en venijn.

Na bijna 10 jaar heb ik besloten om deJuristen vaarwel te zwaaien. Want het is tijd. Het is tijd voor de toekomst, het is tijd voor het nieuwe. Het is tijd om weer te proeven, weer angst te kennen, weer te lopen zonder adem, moe en voldaan.

Tien jaar is een eeuwigheid. Zoveel nog te doen. Boeken schrijven. Over privacy, over wat anders. Ik wil verhalen maken. Creëren. Spannende verhalen. Recht hoeft niet saai te zijn. Ik wil privacy. Meer privacy. Voor jou én mij. Politiek als het mag, voor de rechter als het moet. En last but not least: ik wil het recht vernieuwen. Met technologie, maar ook met schoonheid, met design. Toffe producten maken, advocaten helpen hún verhaal te vertellen. Want er zijn schone verhalen.

Drie taken, drie opdrachten. Noem het een heet trio, een tripartite of de juridische heilige drievuldigheid. Voor mij, is het simpelweg… De toekomst.

‘Waarom ga je weg bij deJuristen?’.

Omdat het een logische stap is. Na tien jaar heb je ongeveer zo wel elk spel gespeeld dat er te spelen valt. deJuristen is een kantoor dat nu nood heeft aan een degelijk juridisch management, niet aan een rebel in de rangen. Op een bepaald moment is je rol als ondernemer uitgespeeld, en dat moet je ook kunnen accepteren. En hoewel deJuristen altijd mijn eerste echte liefde zal blijven, is het tijd om haar los te laten. Met trots, weemoed, mooie herinneringen en veel dankbaarheid. Maar geen twijfel.

‘Wat ga je nu doen?’

Goede vraag. Er liggen drie paden voor mij: het pad van legal storytelling (met DOBBELAERE-WELVAERT, de website waar je nu op vertoeft), het pad van privacy (met de Stichting ‘the Ministry of Privacy’ die vecht tegen overheidsbemoeienis – en die heel wat meer aandacht verdient) en met een nog aan te kondigen agency in legal tech & legal design. En dan had ik graag nog eens een boek geschreven. Over privacy, wat had je gedacht. Werk genoeg, tijd tekort.

‘Wat gebeurt er nu met deJuristen?’

Hetzelfde wat er gebeurde als ik een maand op reis was: het blijft mooi en stabiel verder bestaan. De leiding gaat natuurlijk naar iemand anders, een doorgewinterde bedrijfsjurist die al enkele maanden bij ons werkt, toevallig ook een Mathias. Het kantoor is trouwens nog steeds op zoek naar sterke juridische krachten, dus bekijk zeker de vacatures eens.

De bestaande investeerder bij deJuristen, die in 2015 50% van mijn aandelen overkocht, koopt zich nu verder in bij het kantoor. Ik reserveer nog een nostalgisch % aandelen, en zetel vanaf 1 mei 2019 in de adviesraad van het kantoor.

‘Wat ga je missen?’

De mensen achter het logo. Ik heb alles aan hen te danken. Van mijn eerste drie medewerkers (Quinten, Laurine en Karel-Jan), tot allen die hen gevolgd zijn. Het was een geweldige rollercoaster, maar dat was enkel omdat het team aanvoelde als familie. Bedankt daarvoor, Quinten, Laurine, Karel-Jan, Dorothée, Lieselot, Eléonore, Céline, Carolien, Thomas, Edward, Joris, Simone, Olaf, Pieter-Jan, Shay, Tessa, Dominique, Morgane, Sophie, Aëgir, Anouk, Bert, Duygu, Ivan, Johanna, Sandrine, Jan-Willem, Redona, en Mathias. Het was een eer en een genoegen om jullie te vergezellen in jullie carriëre.

Drie taken, drie opdrachten. Noem het een heet trio, een tripartite of de juridische heilige drievuldigheid. Maar voor mij, is het simpelweg, de toekomst.

Het zal bijna tien jaar zijn. In het laatste jaar rechten vond ik dat de juridische wereld wel wat rebelsheid kon gebruiken, en ik richtte de voorloper van deJuristen op, samen met enkele medestudenten die een pak intelligenter waren dan mij.

Here’s to you, Yves en Sebastiaan. Op de trouwe kameraadschap in de begindagen, op de rebelsheid, de durf, de moed en de drang naar het onbekende.

Blik op de toekomst gericht.

De wereld staat wel voor wat uitdagingen. Onze privacy wordt door onze beleidsmakers en private bedrijven elke dag een beetje meer uitgehold. Anonieme SIM-kaarten kopen, kan je niet meer, en straks staat ook je vingerafdruk te blinken op de chip van je elektronische identiteitskaart. Wil je graag meewerken aan een positief privacyverhaal? Laat het mij weten, want the Ministry of Privacy kan je hulp vast goed gebruiken.

Ook de juridische wereld heeft zijn katjes te geselen. Innovatie kruipt waar het niet heen kan, en dat is hier ook niet anders. Technologie klopt op de deur, en het is aan elke advocaat en juridische professional om haar al dan niet toe te laten in de vertrouwde cocon van het beroep. Legal technology en legal design zullen een alsmaar grotere rol spelen, maar dat is – vooral uit respect voor mijn co-founders – voor een andere keer. Maar wel heel binnenkort.

Ondernemen is geen cadeau. Wie dat ooit zei, heeft zelf nooit van nul een zaak opgebouwd. Het is opboksen tegen gevestigde waarden, tegen vooroordelen, tegen arrogantie en tegen ego’s. Maar het is ook genieten. Genieten van elke overwinning, elke deal, elke vrijdagavonddrink, elke lach in een team.

Neen, ondernemen is geen cadeau. Maar dat hoeft het ook niet te zijn. Ondernemen is een manier van leven, van ademen, een onderdeel van iemands DNA. Het is niet voor iedereen, en bij God, dat is OK. Meer dan OK.

Maar als je toch wil ondernemen, toch de gok wil wagen, de sprong in het diepe wil nemen, de koude douche wil ondergaan, en je hebt ooit wat goede raad, advies of een schouderklopje nodig… Bel me dan. Ik ben er graag voor je.